Hoe maakte je een tekenfilm met Super 8-film?
In de jaren ’70 was animatie een ambachtelijk proces dat veel geduld en precisie vereiste. Met Super 8-film, een populair formaat voor amateur- en professionele filmmakers, kon je op een relatief eenvoudige manier bewegende beelden creëren. Ik leg je uit hoe het werkte.
Het concept en storyboard.
Animatie begint met een idee. Je bedenkt een verhaal en werkt dit uit in een storyboard. Dit is een reeks eenvoudige tekeningen die laten zien hoe het verhaal verloopt, scène voor scène. Hier bepaal je ook hoe de personages bewegen en waar de camera’s staan.
2. Animatie op cels.
Animators zoals mijn vader, Pieter de Groot, gebruikten cels om hun tekeningen tot leven te brengen. Cels (afkorting van celluloid) zijn doorzichtige vellen plastic. Dit was het proces:
• Tekeningen maken: Elke beweging werd eerst met de hand getekend op papier. Meestal werden keyframes (de belangrijkste posities in een beweging) eerst gemaakt. Vervolgens werden de tussenliggende tekeningen toegevoegd om de beweging vloeiend te maken. Dit heet “inbetweening”.
• Overtrekken op cels: De tekeningen werden met inkt overgetrokken op de cels. De contouren werden met een fijne pen of penseel op de bovenkant van het cel getekend.
• Inkleuren: De kleuren werden aan de achterkant van de cel aangebracht, zodat de lijnen strak bleven. Dit gebeurde meestal met speciale verf die niet uitliep.
3. Achtergronden schilderen
De achtergronden werden apart gemaakt, meestal geschilderd op papier of karton. Dit waren stilstaande beelden waar de cels overheen werden gelegd. De achtergronden hoefden niet te veranderen, tenzij de scène verschoof.
De verschillende lagen.
de achtergrond
basis van de film is de achtergrond, hier werden de cells op gelegd. Afhankelijk van het onderwerp konden dat er meerdere zijn
cell met animatie
de cell met daarop het onderwerp dat met inkt getekend werd en op de achterkant ingekleurd
meerdere lagen
hier een voorbeeld van een geschilderde achtergrond, de trein is een los onderdeel en kon beeldje voor beeldje verplaatst worden, daaroverheen de cells met het onderwerp
4. Filmen met Super 8.
Met de cels en achtergronden klaar, begon het opnameproces:
• Opnames maken: Een Super 8-camera werd op een speciale animatiestand geplaatst boven een rostrum (een soort opnametafel). Hierop werden de cels en achtergronden laag voor laag gelegd.
beeldje voor beeldje
• beeldje voor beeldje opname: Voor elke beweging werd de cel iets verschoven of vervangen door de volgende tekening. De camera nam telkens één frame op. Omdat een seconde film meestal uit 24 frames bestond, betekende dat voor elke seconde animatie 24 individuele opnames gemaakt moesten worden.
• Belichting en scherpte: De belichting moest consistent zijn, en de camera moest heel precies werken om de beelden scherp te houden.
5. De film ontwikkelen
De Super 8-film werd ontwikkeld in een laboratorium. Pas daarna kon je zien of alles klopte. Dit was een spannend moment, omdat fouten niet meteen te corrigeren waren.
6. Monteren en geluid toevoegen.
Als de beelden klaar waren, werd de film gemonteerd en vaak met een tape-recorder geluid toegevoegd. Dialogen, muziek en geluidseffecten werden apart opgenomen en toegevoegd aan de film.
Waarom was dit proces bijzonder?
Animatie zoals mijn vader die maakte, was een handmatig proces dat ongelooflijk veel creativiteit en toewijding vereiste. Elk frame werd zorgvuldig gecreëerd, en elk detail (van een knipoog tot een huppelende beweging) werd volledig uitgedacht en uitgevoerd. Met Super 8 kon je je werk vastleggen en je animaties leven inblazen.
Een huis vol creativiteit
Ik herinner me hoe ons huis in die tijd compleet werd overgenomen door de animatie van mijn vader. Overal lagen cels – op tafels, stoelen en soms zelfs op de vloer – zorgvuldig uitgespreid om te drogen. Het was een bonte verzameling van half-transparante vellen met kleurrijke figuren die als het ware wachtten om tot leven te worden gewekt.
Als kind vond ik het magisch om te zien hoe de stapels losse tekeningen en cels uiteindelijk veranderden in een bewegend verhaal. Ik mocht soms voorzichtig meehelpen met simpele taken, zoals cels oprapen of ervoor zorgen dat er geen stof opkwam terwijl ze lagen te drogen. Het voelde alsof we in een kleine animatiestudio woonden – een plek waar verbeelding en techniek samenkwamen.
En zo is Marc Media Service ontstaan
bekijk hieronder een oude animatiefilm van Pieter de Groot
Het zal niemand verbazen dat ik al de films die door Pieter de Groot gemaakt zijn wilde bewaren. Ik ben ze gaan digitaliseren waardoor ik ze nu kan laten zien aan wie ik maar wil. Hieruit is mijn bedrijf Marc Media Service ontstaan.
Monteren van 8mm filmpjes, hoe deed men dat
Binnenkort publiceren we een blog over hoe in de jaren 60-70 8mm films werden gemonteerd.
Houdt onze website of Facebookpagina in de gaten.
Reactie plaatsen
Reacties